دریا.

در دست‌هایت دست‌های دیگری بوده‌است

آغوشِ تو هم‌ساقه با نیلوفری بوده‌است

بی‌راهه‌هایِ موج‌گون بر رود و بر مرداب

چون جای ِ آغوش کسی در بستری بوده‌است

مرداب بودن کار صعبی نیست وقتی که

هم‌خوابه‌ات نیلوفر افسونگری بوده‌است

***

از ذهن پرتشویش دریاها بپرهیزید

در ذهن دریاها، زن ِ خوش‌باوری بوده‌است

امّا شتک بر صورت ِ زن می‌زند دریا

در هر سرانگشتی ز موجش خنجری بوده‌است

دریای ِ وحشی از سفر برگشته‌است آرام

این‌بار در دستان ِ سردش پیکری بوده‌است

دیگر نمی‌خواهد مرا دریای ِ خویش‌آزار...

شاید به دنبال زن ِ شاعرتری بوده‌است

پینوشت:

کارش به طغیان می کشد رودی که یک سد، راه وصالش را به دریا بسته باشد/

اما اگر دریا نخواهد رود خود را... اما اگر رود از دویدن خسته باشد... (رویا باقری)