ز گریه مردم ِ چشمش نشسته در خون است.

و چشمانش شب ِ آسِمان ِ پیش از برف است.

فردا کسی به قطب خواهد رفت و خواهی دید
که از آن دو کاسه‌ی خون
برف؛ خواهد بارید.

---
حافظ: ز گریه مردم ِ چشمم نشسته در خون است/ ببین که در طلبت حال ِ مردمان چون است